Vorderingen

In 1998 kocht ik, Rene Poortman, de Vlieland. Het zwaar verwaarloosde schip werd door een bergings sleepbedrijf naar Amsterdam gesleept, naar de Oranjewerf. Daar aangekomen bleek het schip totaal doorgerot aan de bodem. Voor mij was het een buitenkans om het schip te kunnen kopen. Ik kon mijn oude schip verkopen en in combinatie met een kleine hypotheek was dit genoeg om eigenaar te worden van de Vlieland. Hoewel veel mensen mij voor gek versleten was ik vanaf het begin verliefd op dit schip en vast van plan om de Vlieland weer op te knappen. Na drie weken noeste arbeid op de werf kon "het Vlielandje" weer het water in. Mijn geld was op, maar ik had genoeg te doen: opruimen, afbreken wat er sinds 1984 in was gemaakt en heel veel puin ruimen: zo'n 30 kuub vuil, hout, afval etc. Jammer genoeg waren bijna alle originele banken al weg, maar het meeste mooie teakhout zit er gelukkig nog in. Daardoor is veel van de sfeer behouden gebleven. Het werd in het begin camperen op het mooiste schip van Amsterdam. In de winter was het heel koud, maar in de zomer des te lekkerder!

Helaas overleden er in mijn omgeving dierbaren. Hierdoor stond alles een tijd stil. Pas na vijf jaar kwam het echt weer op gang. In de tussentijd heb ik veel verdriet, maar ook veel geluk gekend: ik ben getrouwd met Parel Voerman, een vrouw die niet meer weg te denken is uit mijn leven. Samen hebben we een gezonde zoon, Mik, waar nu al een prachtige kapitein in zit. Ondertussen wonen we heerlijk op het schip, waar vele mensen van mee mogen genieten. Dat gebeurt onder meer door middel van festivals, feestjes , theatershows en veel muziek. We hebben namelijk in het vooronder omgebouwd tot een ruimte die verschillende functies kan hebben, van theater tot repetitieruimte, restaurant of feestzaaltje; je kunt het zo gek niet bedenken of het kan. Bij mooi weer wordt het geweldige bovendek gebruikt, met prachtig uitzicht op je eigen huis / boot!

Langzaam aan wordt het schip steeds mooier en leuker. Zomer 2005 is er alleen maar roest gebikt en driftig geschilderd. Onder meer met hulp van Mike, een fijne vriend en vakantiehulp, zijn we een eind gekomen. De romp is van binnen en van buiten mooi geschilderd. De reling boven moet nog een paar keer in de verf, maar ziet er ook alweer goed uit. Het dak van het stuurhuis is vernieuwd en veel mooier gemaakt, maar is nog niet helemaal af. Kortom: we zijn nog lang niet klaar!

De optie om te varen bestond voor ons alleen maar in onze fantasie, omdat we simpelweg geen geld hadden. Maar ja, na jaren heel fijn wonen met veel leuke evenementjes zoals ons kleine wekelijkse restaurantje aan boord wat heel leuk is, maar natuurlijk financieel niks oplevert, en meerdere keren met sleepboten naar een evenement gesleept te zijn, begon er toch iets te kriebelen. Dus in 2008 was het wilde plan ontstaan om De Vlieland zelf te laten varen. Maar ja, geld was er nog steeds niet, dus zijn we aan al onze vrienden en kennissen gaan vragen wie ons wilde steunen. Zo rond 2010 haden we een motor gevonden die perfect was en je kan zeggen dat De Vlieland zo'n 30 vrienden heeft die ons geholpen hebben om een heel groot deel van de kosten te dekken. De uitbouw en inbouw van de motoren ging natuurlijk ook niet vanzelf. 30 jaar had het schip niet gevaren dus de schroefas was aangetast en moest bij de Oranjewerf worden aangepakt, wat betekent: schip uit het water, roer eraf, schroef eraf, schroefas eruit en naar de fabriek waar die opgelast en opnieuw gedraaid werd. Ook de schroef is aangepast op de nieuwe motor. Dat is allemaal prachtig gemaakt, maar ook geen cent meer op onze rekeningen. Maar ja, geduld is het toverwoord, ik kon nog genoeg doen om door te bouwen. Het stuurwerk zat ook helemaal vastgerot en moest helemaal nieuw gemaakt worden. Vroeger ging dat met kettingen, stangen en lagers en moest er behoorlijk aan getokken worden om het stuurwiel rond te krijgen. Van een visserskotter hebben we nu een hydraulische, mechanische stuurmachine overgenomen wat een enorme klus is geweest om die te plaatsen. Voor we de stuurmachine konden plaatsen moest eerst het hele achterdek vervangen worden want dat was helemaal verrot. De stuurpomp met stuurwiel moest ook met een kraan naar boven worden gehesen en geplaatst en zo'n 32 meter hydroliekleidingen x 3 (2pers en een retour)tussen pomp en machinne. Ook dat is weer gelukt, en je draait het stuurwiel nu met één vinger om. Wel moet ik er bij zeggen dat daar al met al alweer 3 jaar overheen is gegaan en de motor nog niet eens geplaatst was. Ondertussen in April 2014 na heel veel doorzetten, want het afbouwen is ons ook niet in de koude kleren gaan zitten, de electronica, de uitlaat, de bediening enz, enz, hebben we de eerste proefvaartjes gemaakt maar de keerkoppeling wordt na 3 uur varen te heet!!!! Weer dat toverwoord geduld gebruiken en met een specialist een diagnose stellen en hopelijk zonder al te veel geld het probleem weer oplossen. Maar DE VLIELAND VAART en ook nog eens heel mooi en snel ook.    Wordt vervolgd...